Waarom de huid beschermen tegen de zon zo belangrijk is.
Al deze onderstaande aandoeningen komen door zonneschade. Deze schade wordt vaak opgedaan in de jeugd en jong volwassenheid. UV-straling zorg voor beschadiging in het DNA. Dit openbaart zich op latere leeftijd in de vorm van huidkanker.
Actinische keratose
Foto: huidarts.nl
Actinische keratose zijn schilferende rode plekjes die op plaatsen voorkomen die blootgestaan hebben aan zonlicht. De aandoening valt dus onder zonneschade. Je zit ze vaak op het op de schedel, in het gezicht, op handen en armen en op het decolleté. Deze niet geheel onschuldige plekjes kunnen ontaarden in een PCC, Plaveiselcelcarcinoom. Deze moeten altijd behandeld worden omdat de plek steeds groter wordt en open gaat. Dit wordt behandeld met stikstof (bevriezen), PDT Laser of efudix crème, dit is een chemotherapie in crème vorm. Efudix vindt kankercellen en vernietigd deze.
Een basaalcelcarsinoom
Eén van de gevaren van teveel zonlicht is onder andere een basaalcelcarsinoom. Deze langzaam groeiende vorm van huidkanker is niet levensbedreigend.
Hij zaait niet uit door het lichaam, wel kan hij onderliggend spierweefsel, kraakbeen of bot beschadigen.
Een BCC, zoals dit ook wel wordt genoemd kan een glas, glanzend knobbeltje zijn waarin zichtbaar bloedvaatjes te zien zijn. Na een tijdje kunnen ze eruit gaan zien als een kratertje met een zweertje in de midden. Ze ontstaan op plaatsen die veel in de zon zijn geweest, zoals gezicht, hoofd, oren en onderarmen en handen.
Foto’s van kanker.nl
Op de romp zien BCC’s er vaak iets anders uit. Dan zijn het vlakke, rode schilferige plekjes die op eczeem lijken.
Als uw huisarts een BCC verdenking geeft dan stuurt hij/zij u vaak door naar een dermatoloog. Deze neemt dan een biopt. Dat is een klein appelboortje waarmee er een stukje huid afgenomen wordt. De patholoog wordt dan bekeken welke soort het is. Na aanleiding daarvan wordt er een behandeling besproken, dat kan zijn een chemozalfje, aanstippen met stikstof of een excisie, het wegsnijden van de plek.
Ziekte van Bowen
Bowen, huidziekte van Bowen, morbus Bowen of plaveiselcelcarcinoom in situ (situ betekend in wording). Schade door de zon, ruwe, lichtrode plekjes die niet verdwijnen. Ga naar de huidarts als u deze opmerkt. Vaak wordt deze met stikstof behandeld.
Plaveiselcelcarsinoom
Het plaveiselcelcarsinoom ontstaat ook door te veel uv-straling van zon of zonnebank. Begint als bleekroze, ruw knobbeltje of wondje dan maar niet weggaat. Deze groeit langzaam en kan jeuken of pijn doen. Je ziet ze meestal op delen die uw-licht krijgen zoals hoofd, oren, armen, handen en decolletés. PCC zoals dit ook wel wordt genoemd kan uitzaaien naar de lymfeklieren. Daarna kan het zelf spierweefsel, kraakbeen of bot beschadigen. Maar de aandoening is goed te behandelen en de kans op genezing groot.
Als uw huisarts een PCC verdenking geeft dan stuurt hij/zij u vaak door naar een dermatoloog. Deze neemt dan een biopt. Dat is een klein appelboortje waarmee er een stukje huid afgenomen wordt. De patholoog wordt dan bekeken welke soort het is. Na aanleiding daarvan wordt er een behandeling besproken, dat kan zijn een chemozalfje, aanstippen met stikstof of een excisie, het wegsnijden van de plek.